Ik denk dat ik mijn draai een beetje gevonden heb. We gaan nu de 6e week in. De rust is wat wedergekeerd. Iedereen in huis weet wat er verwacht wordt. Boodschappen doen begrijp ik nu ook. Ik moet alleen zijn (wat soms best een puzzel is). Mijn handen wassen voordat ik een karretje pak. Een kaartje meenemen. Minstens 1,5 meter afstand houden van iedereen die ik tegenkom. Vooral niet gezellig gaan doen. Het dwingt me tot het maken van een lijstje, want ook teruglopen is geen optie… Dit zijn dan de praktische dingen.

Op het moment dat ik met Seppe naar de supermarkt rijd heb ik er al spijt van. Ik had hem beter thuis kunnen laten. Hij wou zo graag mee dat ik het lastig vond om “nee” te zeggen. Toch merk ik in de auto dat ik me al begin te irriteren aan zijn gedrag. Op het moment dat ik de auto heb geparkeerd begint het feest.

Bij het thema gezondheid wist ik meteen wat ik wilde schrijven. Op het moment dat ik hiermee aan de slag ging voelde ik veel weerstand. Mezelf er echt toe aanzetten vond ik lastig. Ik doe namelijk een boekje open over mezelf. Over een onderwerp dat bij sommigen erg gevoelig ligt. Voor mij is het de meest makkelijke weg om het over voeding en bewegen te hebben. Maar dan krijg je in mijn ogen een blog over iets wat je waarschijnlijk wel weet…

"Ik vond het heel moeilijk dat je ziek was, maar ik vind het wel knap van je want je wou naar de hemel toe gaan en dat heb je nu gedaan." Op het moment dat ik Esmée vroeg of ze wat wou zeggen op de uitvaart van Opa is ze direct naar haar kamer gegaan met pen en papier. Binnen een paar minuten had ze een verhaal op geschreven. Recht uit haar hart wat ze graag in de kerk voor Opa wou voorlezen. Opa is op 10 oktober j.l. overleden………..

Het is alweer even geleden dat ik op het terras zat. Heerlijk buiten in het zonnetje met een kop koffie. Ik vind het fantastisch om naar de diversiteit op straat te kijken. Om daar mijn eigen verhaal van te maken. Op het moment dat er iemand langsloopt gaan mijn gedachten met mij op de loop. Zo hé, die is dik, dun, heeft veel make-up op, dat kan ze beter niet aan doen. Moet je die eens zien “dat ziet er toch ook niet uit”. Ik hoor mezelf en anderen om me heen. Ik heb een oordeel over iemand zonder dat ik diegene ken. Ook heb ik veel oordelen over mezelf…

Het is nog geen bedtijd! Vanaf Esmée haar 2de jaar begint het inslapen slechter te worden. Ik merk dat ik hierdoor zelf al in de stress begin te schieten als het tegen bedtijd aankomt. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ze rustig gaat slapen? Rustig…. in ieder geval snel, zodat ik ook nog wat aan mijn avond heb!

Ziektekostenverzekeringen van veel bedrijven in Japan bieden gratis vervoer en gidsen naar groene gebieden buiten de stad aan. Hiermee hopen ze het aantal doktersbezoeken te verminderen, want er is geen medicijn die beter is dan de geneeskrachtige werking van de natuur. Op momenten dat ik niet lekker in mijn vel zit vind ik het heerlijk om de natuur in te gaan.